14 Mayıs 2012 Pazartesi

NEFESSİZ KALMAK!!!

Ve nefes alamayana kadar ağlamak yıllar sonra...
Patlama!

Gözlerinin yanması ve açamaman onları, burnunun kıpkırmızı olması salya sümük moduna geçmek.
Hayat hep laylay lom geçsin modunda hoppidi hoppidi giderken , mutluyken hatta süperken bir telefon haberinin gününün içine etmesi...
Başkalaşım!
Uzun zamandır kelimelerden uzak kalmak, ama yine de onlara sığınmak.
Farkındalık!
"Cuma" unutmak istenilen gün!
Kafanda milyon tane "neden" le
İçinde tam midene oturmuş kocaman bir fil varmış hissiyle
Kalabalık içinde yapayalnız kalmak,
Susmak...
İçin içini yemesi, gözyaşlarının içine akması!!
Tut kendini, üzme kimseyi demek!!! Milyonlarca defa tekrarlamak bunu!
Tut kendini, üzme kimseyi!
Herkes senin gözünün içine bakarken nasıl tepki verecek diye
Tut kendini, üzme kimseyi!

O günden beri sanki hiçbirşey olmamış gibi davranmak,
İyiyim ben demek
Güçlüyüm...
Herşey yolunda...
Herşeyin zamanı var demek...
Ama...
Yastığına koyduğunda kafanı kimseyi üzmemek için gizli gizli ağlamak,
Hatta herkesin birbirini kandırması,
Bak biz iyiyiz sen de iyi ol!!!
Etkilenmedik!!!

Etkilenmek...
Hem de öyle bir etkilenmek ki,
Ağlama krizine girmek,
Nefessiz kalmak!
Parmaklarının uyuşması,
Titremek...
Korkmak...
Yok olmak...
Gitmek.
Bügünün sana ait olmaması...
Umutların başka bahara kalması...
Susmak ve beklemek
Umut etmek!
Ve şükretmek Allah'a...
Eşine, annene, babana, kardeşine, kardeşim dediklerine, can dediklerine, dostlarına...

3 yorum:

  1. Okuyunca da nefessiz kalmak.... :(

    YanıtlaSil
  2. boğulma sonrası yüzeye çıkış kuzum :)

    YanıtlaSil
  3. merhabalar üyenizim bende bloguma ve çekilişime beklerim şimdiden teşekkürler,sevgiler..

    http://bensukaya.blogspot.com/

    YanıtlaSil